آمار بازدید

ورزش شامل فعالیت هر کس با یک منظور و در محیطی متفاوت از محیط روزانه برای مسابقه، لذت بردن ، برای کسب برتری ، برای پیشرفت مهارت یا ترکیبی از تعدادی از این هاست . تفاوت منظور همراه با در نظر گرفتن مهارت فرد یا گروه یا دلیری علامت مشخصه ورزش است .

بنابر این پریدن از روی یک مانع در مقابل دیدگان هزاران نفر در یک میدان سر پوشیده ورزش است در حالی که پریدن از روی یک چشمه هنگام پیاده روی در روستا فقط تلاش برای خیس نشدن پای فرد است.

انواع مختلفی از ورزش وجود دارند و انسان ها قسمت مهمی از وقت ، پول و دلبستگی خود را نه فقط به عنوان شرکت کننده بلکه به عنوان تماشاگر به آن ها اختصاص می دهند .

ورزش امروزه در جهان به وسیله ای مبدل شده که انسان ها را با هم متحد و آشنا کرده و بین آن ها پیوند اخوت و برادری برقرار می کند و مهمترین هدف و وظیفه ورزش همین است ایجاد مودت و دوستی بین ورزش کاران که هر چند در میدان رقیب هم هستند اما در خارج از میدان به عنوان رفیق همدیگر می باشند .

ورزش ترکیبی از فعالیت های فیزیکی عادی و معمول و مهارت های شخصی و به عنوان تفریح و یک سری از قوانین که برای مسابقه ، لذت بردن و رسیدن به برتری است . ترکیب شخصیت هایی با مهارت های متفاوت در یک ملت ، شجاعت و دلاوری آن ملت را افزایش می دهد .

تاریخچه ورزش

اصلورزش را ازیوناندانسته اند که به منظور چابکی بدن وایجاد قوّت انجام می یافت و پاروزنی،بوکس،کشتی،شنا،شمشیرزنی،تیراندازی،اسکیو ورزش هایی چونبیس بال، سافت بالوبسکتبال و انواعفوتبال وچوگانبازی ،والیبال،گلف،انواع تنیس، شنا ،پرتاب وزنهو ... جزو ورزش محسوب می شوند.

اولین ملتی کهژیمناستیکرا بنیان و آن را نام نهاده اند ،یونانیان قدیم می باشند، که ابتدا اصول ورزش در یونان خیلی خشن و ناصحیح بود واولین نتیجه از ورزش را بزرگ نمودن عضلات بدن می دانستند. بعدها ورزش در یونان بهشکل ریسمان بازیجان بازی در آمد و برایآن اهمیت زیادی قایل بودند و عمل کنندگان آن راآکروباتمی نامیدند و این نوع حرکات راآکروباتیکمی گفتند. به محل هایی که در آنجا ورزش می نمودند،ژیمنازیومگفته می شد، که مهم ترین آن هایکیلیسهو دیگریآکادمینام داشت و چون مردم در آن محل هالخت ورزش می کردند، کلمه ژیمناز از کلمه گیمنوس که به معنای لختی است گرفته و به آنمحل ها نام نهادند و بعداً به عموم ورزش های بدنی نیز ژیمناستیک نام گذاشته شد.

مورخ مشهور ،ویل دورانتمی نویسد: آن (مدینه فاضله بچهها) فنون خانه داری را به دختران و فنون شکار و جنگ را به پسران می آموختند و بهپسران آموزش می دادند که چگونه شکار کنند و ماهی بگیرند و شنا کنند و همچنین شخمزدن کشت زارها، دام گستری،دامپروریو نشانه روی با تیر و نیزه را میآموختند، تا در جمع مخاطرات زندگی توان محافظت و حراست از خویش را دارا باشند.

اما اگر بیش تر در مساله دقت کنیم، در خواهیم یافتتعلیم و تربیتدر حقیقت با پیدایش و سکناگزیدن بشر در روی زمین آغاز شده است. خاک وسنگو کوه و تپه ودریا وجنگل و جویبار و دیگر مظاهرطبیعتو نیز خود زندگی و نیازهای آن. نخستینکتاب های درسی نوع بشر بوده اند.

از قدیم ترین روزگاران و حتی پیش از پیدایش خط، نیاز به تامین خوراک و پوشاک از راه شکار حیوانات و احتیاج به کسب توانایی برایمقابله با خطرهای طبیعی و دشمنان گوناگون، جوامع کهن بشری را واداشته بود که به امرتربیت بدنی، به عنوان یکی از مهم ترین امورزندگی توجه نمایند و این حقیقت را دریابند که قدرت، استقامت، مهارت و سرعت را که درزندگی انسان ها از اهمیتی برخوردار است، می توان با بهره گیری از تمرین ها و فعالیتهای جسمانی تا حد قابل ملاحظه ای تقویت کرد.

وقتی دولت ها و حکومت ها تشکیل وتاسیس شدند، رهبران آن ها متوجه شدند که برای حفظ یا گسترش مرزهای خود، نیازمندبازوان توانایی هستند که در جنگ ها بتوانند پیروزی را برای آن ها به ارمغان آورند؛ویل دورانت در این باره می نویسد:

« از ضروریات دولت ها و تاکید بر روی حفظنیروی جسمانی، پیروزمندی در جنگ هایی بوده است که متکی بر قدرت بدنی و نیرومندیجسمانی بوده است، و نیرومندی و مهارت بدنی، حاصل نخواهد شد، مگر در ورزش هایی که دربازی های المپیکمقرر گردیده است. »

درتوجه انسان به تربیت جسم و توانمندی، عوامل زیر نقش اساس داشته است:

انسان اولیه در جناح مبارزه با طبیعت، که از بدو تولد تا سپری شدن عمر او راتهدید می کرده، ضرورت نیرومندی را دریافته است.
از طرفی بر اثر قهر طبیعت، ناچار به مهاجرت برای یافتن معاش بوده و در اینمهاجرت در برخورد با دیگر اقوام، برای حفظ بقای خویش و بقای اجتماعی.
و از جناح نیازهای فیزیولوژیک که برای ارضای نیازهای طبیعی خویش و خانواده، بهویژه نظام معیشتی جدیدی که در اثر مهاجرت برای او ایجاد می گردید.

تاریخچه ورزش در ایران

اما در خصوصتاریخچه ورزش در ایرانباید گفت: در میانکشورهای مشرق زمین، بی گمان ایران تنها کشوری بود که در نظام تعلیم و تربیت خود بیشتری الویت را به ورزش و تربیت بدنی داده بود، چه در حالی که چینیان به امر ورزش وتربیت بدنی توجه چندانی نداشتند و هندوان نیز پرورش تن و فعالیت های بدنی را گاهمذموم هم می دانستند، ایرانیان به اهمیت و ارزش توانایی و سلامتی بدن به عنوانوسیله بسیار مهمی برای فراهم آوردن ارتشی سلحشور و پیروزمند، پی برده بودند.

هرودوت، مورخ مشهور یونانی می نویسد:

ایرانیان از پنج سالگی تا بیست سالگی سه چیز را می آموختند:

سواری
تیر و کمان
راستگویی

جوانان تمرینات روزانه را از طلوع آفتاب با دویدن وپرتاب سنگ و پرتاب نیزه آغاز می کردند، و از جمله تمرینات معمولشان، ساختن با جیرهاندک و تحمل گرمای بسیار و پیاده روی های طولانی و عبور از رودخانه، بدون تر شدنسلاح ها و خواب در هوای آزاد بود. سواری و شکار نیز دو فعالیت معمول و رایج بود وجستن بر رویاسبو فرو پریدن از روی آن در حال دویدن وبه طور کلی

تعداد صفحات:27

فونت:Bnazanin

مبلغ قابل پرداخت 6,500 تومان